Bestaande situatie:
Achter de Fondation Custodia, die een schitterende kunstcollectie herbergt, ligt een kleine tuin. Toen ik er aan begon, bestond de tuin grotendeels uit een ruitmotief van klinkerbanen met grind in de vakken. Om de grotendeels stenen tuin toch een groen aanzien te geven waren een aantal potten met oleanders ingegraven in de grindvakken. Maar bij een zuchtje wind vielen de potten om. Een fraai oud fonteintje met twee spugende pelikanen op de rand stond wat verloren in het grind en werkte al jaren niet meer. Achterin de tuin lag een breed vak met struiken , voornamelijk aucuba's. Voor het vak stonden twee fraaie stenen banken, waar niemand wilde zitten omdat het de kilste plek van de tuin bleek.

Opdracht:
Een tuin maken waar meer ruimte, diepte en kleur zou zijn en waar gasten en personeel van Custodia en van het, in hetzelfde gebouw gevestigde, Institut Neerlandais prettig buiten konden zitten.

Aanpak:
De potten met oleanders werden verwijderd en de gaten gevuld. Het ruitmotief van gemetselde banen klinkers werd gehandhaafd en uitgebreid. In het hart werd een extra ruit van groenblijvende pachysandra toegevoegd waar het fonteintje werd geplaatst. De stenen banken kregen een plek tegen de zijwanden in de ochtend c.q. in de middagzon. In de verhoogde achterborder werd een stukje verharding en een paar treden gelegd. Het fraaie oude trelliswerk werd ontdaan van teveel aucuba's en en een aantal lang bloeiende hortensia-soorten werd aangeplant. Een mooi bassin met dolfijn, dat tegen een zijmuur in de klimop bleek te staan, kreeg een plek in de nis tegen de achterwand. De hele metamorfose duurde tweeenhalve dag en werd uitgevoerd door twee hoveniers van de firma Azalea uit Overveen die met alle materialen voor dit karwei naar Parijs gereden waren.